Forum bloga życie Lily i Jamesa

Amanda · Wysłany: Pią 20:19, 20 Mar 2009 Temat postu:

Eluś rano jest to niemożliwe. Moje diablątko wstaje ostatnio o 6 rano a przy nim nie ma szans na odpalenie komputera Wesoly

Elusia121 · Wysłany: Pią 20:24, 20 Mar 2009 Temat postu:

heh.

Moja sis cały czas mnie bije i w ogóle ale się przyzwyczaiłam.

Gość

moze jeszcze kiedys tu zajrzysz droga Amando.
nie wiem czy pamietasz swoja Lene_słoneczko (te od podpisów pod zdjeciami bohaterów i te co czytala kazda notke z zapartym tchem Mruga

)
ale mimo ze juz dawno zawiesiłam swoja działalnośc blogowa nie przestałam czytać Twojego bloga. no bo jak tu wszystkie dziewczyny pewnie sie zgodza NIE DA SIE przestac czytac tego bloga. no nie idzie poprostu. nigdy nie wywarł nikt na mnie takiego wrażenia swoim talentem do opowiadania. nigdy nikt nie zaciekawił mnie Potterami.. szczerze to nawet pani Rowling to nie za bardzo wyszlo.. a Tobie tak. odkad nie komentuje czytalam wszystkie notki na biezaco po cichu i zawsze zbieralam sie zeby cos napisac i nie wiedzialam co.. i dalam sie poniesc wszystkim wspomnieniom zwiazanym z Toba, Twoim blogiem, tym opowiadaniem, swiatem ktory stworzylas, bohaterami, postaciami-wrogami i postaciami-przyjaciołmi. w mojej glowie odtworzyla sie cala historia ulozona przez Ciebie i musze wyrazić ogromne uznianie dla Twojego talentu. przeczytalam je teraz CALE jeszcze raz, jednym tchem. juz nie od publikacji do publikacji ale CALE i musze powiedziec ze stworzyłas najpiekniejsza opowiesc, nie tylko o Potterach i swiecie magii, ale w ogole najpiekniejsze opowiadanie jakie kiedykolwiek czytałam.
rozważ kiedyś moją dawną propozycję wydania tego jako ksiazki, to bedzie hit a ja pierwsza ustawie sie by go kupic! Mruga

dziekuje za to wszystko co stworzylas i ze moglam czytac to cudenko. jest piekne i pewnie nie raz jeszcze sobie poczytam.
zycze Ci powodzenia w zyciu, bys polubila swoj znienawidzony zawod, by Twoje zycie z Julkiem i Cyberem bylo tak fajne bys pod koniec zycia miala materiał na kolejne cudne opowiadanie. i zebys nigdy nie zapomniala ze to co stworzylas jest piekne !
pozdrawiam caluje i jeszcze raz dziekuje!

Amanda

Lenko! Jak mogłabym Cię zapomnieć!!! Szkoda, że przestałaś się do nas odzywać ;( Bardzo dziękuję za te miłe słowa.

I zapraszam do zalogowania się na forum by nasz kontakt znów się nie urwał :*

Gość

no to miło mi (:
zaloguję się, zaloguję.

[/quote]

Gość

jak obiecałam tak uczyniłam :D

paulinkaa

A więc Witam skromnie w imieniu reszty ( mam nadzieję, że się o to nie pozłościcie Kochane.. ) Leno. Mruga

Mam nadzieję, że zadomowisz się tutaj równie szybko i będziesz aktywną forumowiczką. Mruga

Gość

atmosferę rodzinną da się tu poczuć na kilometr (:

Alexies

O matko, matko...

To opowiadanie po pewnym czasie stało się jedynym, które czytałam, nawet, gdy moja fascynacja Potterem minęła. Czasem były pewne niedociągnięcia, nie zawsze było idealnie, ale najważniejsze, że było i sprawiało, że czułam się lepiej, zapominałam o wszystkich kłopotach.

Po prostu dziękuję za to opowiadanie. Bardzo dziękuję.

Elusia121

każdy opowiadanie Amandy odebrał inaczej, dla jednych to było opowiadanie o Potterach, dla innych opowiadanie o miłości dla mnie to opowiadanie stało się po części uzależnieniem.
Pamiętam ten czat kiedy to ja, Repś i Paulina rozmawiałyśmy z Amandą i powiedziała że pisze kolejną notkę, OSTATNIĄ notkę.
Coś wtedy we mnie umarło, poczułam że będzie mi tego brakowało, poraz kolejny do niego wracam i za każdym razem mnie zaskakuje, na inne moment zwracam uwagę, to zalezy od tego jaki mam nastrój i wogóle.
Jestem wdzięczna Amandzie że założyła to forum bo chociaż tu możemy ze sobą rozmawiać.
Repś i Amanda nie są dla mnie tylko koleżankami z netu.
Nie wyobrażam sobie żeby nagle to forum znikło, tęskniłabym za nimi tego jestem pewna.

Amanda

Bardzo mi miło czytać Twoje słowa Elu Wesoly

Myślę, że gdyby nie Wy - Ty, Repś, paulinka i wszystkie inne STAŁE czytelniczki to nigdy bym nie skończyła tego opowiadania. Pewnie zostawiłabym je w połowie, porzuciła tak jak tysiące innych autorek porzuca swoje blogi. Jednak to właśnie Wy zmotywowałyście mnie do dalszej pracy, po prostu wiedziałam, że nie mogę Was zawieść Wesoly

Przykro mi tylko, że musiałam zakończyć to opowiadanie w ten sposób, że nie miałam czasu na to by wszystkie wątki na spokojnie doprowadzić do końca. No ale cóż czas mija, dziecko szybko rośnie i nie daje mi już chwili wytchnieniea Wesoly

paulinkaa

Amando my tak, czy siak - zawsze będziemy Cie kochać.

Zakończyłaś to opowiadanie bardzo dobrze, inaczej mogło by się ono ciągnąć w nieskończoność i powstała by kolejna moda na sukces. Mruga

Mimo, iż każdemu jest żal końca, to może właśnie tak miało być. Mruga

repsia

Wzruszyłam się... Uwielbiam Was! ;*

Elusia121

My Cię kochamy ;*

Zwyczajna · Gość

Mam nadzieję, że tu jeszcze zaglądasz.
Proszę cię włącz możliwość kopiowania, albo zmień czcionkę we wszystkim, bo jak chcę czytać twojego bloga, a notka urywa się w połowie, bo czcionka jest czarna, zlewa się z tłem i jej nie widać, to mnie szlag trafia.
Z poważaniem. Zwyczajna.